چكيده

  طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده، یکی از مسائلی که در مقطع ابتدایی و دیگر مقاطع از اهمیت زیادی بر خوردار است، داشتن مهارت اجتماعی دانش آموزان است.

  مهارت اجتماعی به مجموعه رفتارهای فراگرفته قابل قبولی گفته می شود که فرد را قادر میسازد با دیگران رابطه موثر داشته و از عکس العمل های نا معقول اجتماعی خودداری کند.

  امروز، در نقاط مختلف دنيا، افراد زيادي از اختلالات اجتماعي رنج مي‌برند و بيماري‌هايي چون افسردگي، اضطراب، پرخاشگري همچون بيماري سرماخوردگي روز به روز شايع‌تر گشته، سلامت اجتماعي افراد را به خطر افكنده است. اختلالات اجتماعي فرصت زندگي مفيد و سالم را از افراد گرفته و عملكردهاي رفتاري آنان را دگرگون ساخته و زندگي را چون كلافي سردرگم ساخته است و افراد معني زندگي را به درستي درك نمي‌كنند. ازآنجا كه هر معلولي از علتي نشأت مي‌گيرد پس عدم سلامت اجتماعي نيز داراي علت يا عللي مي‌باشد و از طرفي پيشگيري از بيماري مقدم بر درمان است. نتايج اين تحقيق گوياي اين مطلب است كه:

1-  بين سن دانش‌آموز و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود دارد.

2-   بين شغل والدين و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود ندارد.

3-  بين تحصيلات والدين و پرخاشگري فرزندان همبستگي معني‌داري وجود ندارد.

4- همچنين بين سن والدين و پرخاشگري فرزندان، بين جمعيت خانواده و افسردگي  

     فرزندان و بين فقدان والدين و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود ندارد.

5- بين موقعيت تحصيلي دانش‌آموز و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود دارد.